"Acz obyczaj wzbrania by nieszlachetnie zrodzeni oręża dobywali"

Jest to artykuł przygotowany do gazety Pisemko dotyczący broni białej. Umieściłem to tutaj w celach edukacyjnych. Miłego czytania.

Zapewne niewielu z was w życiu swym woja widziało. W pełnym rynsztunku i z bronią przy boku maż taki niczym ulubieniec bogów, stoi odważnie przed wrogiem. W ręku miecz i tarczę dzierży, odziany w zbroję kolczą i hełm na głowie. Widząc go myślisz sobie zapewne, że siłacz to nieludzki skoro takie brzemię dźwiga na sobie. Sądzisz zapewne, że miecz ten waży co najmniej kilkanaście kilogramów, tyleż samo hełm. O zbroi nie chcesz pewnie nawet myśleć.
Otóż w błędzie jesteś. Miecz z którym ja do boju chodzę 1,45kg waży zaledwie. Możesz rzec teraz żem kłamcą jest, ale sam kiedyś spotkałem osobę której ktoś powiedział, że miecze 40 kg ważyć mogą i z błędu ciężko było tą osobę wyprowadzić. Teraz was również z różnych błędów chcę wyciągnąć byście błędnego mniemania o dawnych dziejach nie mieli.
Przyznasz mi pewnie rację, że 40 kg ważyć broń nie może bo tego i najwięksi mocarze nie podźwigną. Lecz w wagę którą Ci podałem również ciężko Ci uwierzyć. W końcu księgi które cześć z was codziennie do szkoły nosi więcej ważą. A w końcu miecz z żelaza jest, więc jeszcze więcej ważyć winien.. Na to ja Ci odpowiem, że broń przekraczająca 2 kg za niemożliwie ciężką już uchodzi.
Jak świat długi i szeroki krąży po nim wiara w ogromną wagę broni białej. Każdy słyszał chyba o Longinusie Podbipięcie który słyną z tego, że ogromny miecz swój w jednym ręku utrzymać zdołał. Nie chcę to uchybiać czci tego tego sławnego wojownika, ani też samemu chwały sobie dodawać, lecz powiem, że mimo iż siłaczem nie jestem każdy miecz jaki do tej chwili widziałem w trzy palce za głowicę chwycić zdołałem i w wyciągniętej ręce utrzymać.
Ci z was którzy mnie widzieli mogą powiedzieć, że miecz mój tak lekki jest ponieważ ma on zaledwie 94cm., a miecze większe są na świecie, a zatem i dużo cięższe. Otóż znam osobiście niewiasty które walczą mieczami mającymi większą miarę, i wcale źle im to nie wychodzi.
Oczywiście waga miecza zależy od jego rozmiarów. Sztylet nie będzie ważył kilku kilogramów, tak samo dwuręczne miecze lekkimi się nie staną.
Więc teraz może trochę suchych faktów. Przeprowadzono kiedyś badania i urządzono wyprawy po muzeach w poszukiwaniu najlepiej zachowanych okazów broni. Porównano ich rozmiary, wyważenie i wagę. Poniżej przedstawię kilka przykładów zbadanych mieczy
Miecze typu XVIa, czyli takie jakich używano za czasów bitwy pod Grunwaldem obecnie znajdujące się w muzeum berlińskim
1.długość – 124,5 cm; masa – 2,28 kg
2.długość – 121 cm; masa – 1,79 kg
3.długość – 126,5 cm; masa – 2,23 kg.
W tym samym muzeum znajduje się dobrze zachowany egzemplarz ważący zaledwie 920g przy 90,3cm długości.
Okazy o których wspomniałem wcześniej były mieczami jednoręcznymi, używane były głównie do walki konnej lub rzadziej przez piechurów z tarczami. Ale każdego interesuje zapewne waga dużo większych mieczy. Wielkich dwuręcznych okazów, takich jakich używał Longinus Podbipięta lub William Wallace. To dzięki nim większość ludzi jest przekonana o niebywałej wadze broni białej. Tymi już konno nie walczono. Była to broń XV – XVI wiecznych piechurów stosowana w celu wspomagania (oraz niszczenia) oddziałów stosujących broń drzewcową. Te już były trochę cięższe. W nyskim muzeum znajduje się okaz mierzący 174 cm długości i ważący zaledwie 3,58kg. Jest to dwuręczny „flamberg” posiadający głownię kutą na kształt płomienia (niem. Flamme – płomień). Takimi mieczami walczono już tylko za pomocą dwóch rąk zarówno do cięć jak i do pchnięć.
Rekordzista o jakim słyszałem również znajduje się w muzeum berlińskim. Rozmiar 191cm (czyli przekracza wzrost niejednego człowieka), maksymalna szerokość ostrza 5,3cm, waga 4,97kg. Osobiście nie słyszałem o większym okazie miecza niż ten. Jego waga znaczące przekracza średnią wagę mieczy
Wielkie znaczenie o odczuwalnym ciężarze mieczy ma jego wyważenie, czyli to w którym miejscu znajduje się środek ciężkości. Im środek ciężkości jest bliżej ręki tym łatwiej mim manipulować. Jeśli nie wierzycie to zróbcie test. Weźcie do ręki siekierę i pomachajcie nią trochę, najpierw samym nadgarstkiem a potem całym ramieniem. Następnie zróbcie to samo z prostym prętem lub dragiem o tej samej wadze Wydawać się będzie, że siekiera jest cięższa a to z tego powody, że środek ciężkości jest w niej przesunięty ku końcowi. Jednak jeśli będzie on przesunięty zbyt blisko głowicy (gałka na końcu miecza) sprawi to, że ciosy zadawane tą bronią będą dużo słabsze. Optymalna odległość w jakiej powinien znajdować się środek ciężkości to ok. 6-8 cm od jelca.
Tak więc jeśli kiedyś dane Ci będzie do ręki oręż swej włożyć, i nadwyraz lekki ci się wyda zastanów się dobrze czy aby ze wspomnianymi przeze mnie kolosami nie masz do czynienia. Okazać się może iż miecz który Ty nazywasz lekkim od innych wyróżnia się właśnie swym sporym ciężarem. Jednak zważ na to, iż co innego miecz trzymać, a co innego nim walczyć. Gdy trza nieraz parować ciosy zadawane z potworną siłą i samemu podobne wyprowadzać. Wtedy nawet najlżejszy miecz śmierć potrafi nieść na polu walki.
SŁAWA!!!
Niemir