Znalazłem ciekawy artykuł (a raczej wyliczenie) świąt Nordyckich. Nie wiedziałem, gdzie go umieścić to umieszczam tutaj:
ŚWIĘTA WIKINGÓW
Istnieje wiele analogii pomiędzy kalendarzem ludów Norse a kalendarzem celtyckim. W obydwu przypadkach rok podzielony był na dwie pory: lato i zimę oraz w obydwu przypadkach widoczne jest przypisywanie dużego znaczenia czterem punktom roku: równonocy jesiennej (u Celtów Alban Elued - środek naszej jesieni - dzień równy długością nocy)- i wiosennej (u Celtów Alban Eiler - środek naszej wiosny - dzien równy długością nocy) oraz przesileniu letniemu (celtyckie Alban Heruin) i zimowemu (celtyckie Alban Arthuan). Początek wikińskiego lata przypadał w czasie równonocy wiosennej - w okresie kiedy obchodzono święto Ostary, zima natomiast rozpoczynała się w okresie Święta Zimowych Nocy tj. w czasie równonocy jesiennej. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż dokładnie w połowie pomiędzy równonocami umiejscowić należy przesilenie letnie - Noc Świętojańską oraz przesilenie zimowe - norskie Święto Jul - Święto Dwunastu Nocy. Cechą charakterystczną świąt Norse był fakt ich celebrowania z reguły przez kilka dni - trwały one zatem dłużej niż święta u Celtów. Poza głównymi świętami Norse związanymi z powyżej omówionymi punktami roku, w ich kalendarzu występowały pomniejsze święta podobne do dni śródkwartalnych obchodzonych przez Celtów takich jak celtyckie Beltaine (początek lata - 1 maja), Lammas (początek jesieni - 1 sierpnia), Imbolc (początek wiosny) czy Samhain (początek zimy). Analogii pomiędzy kalendarzem Celtów i Wikingów upatrywać należy również w nazwach świąt: święto Ostary obchodziły zarówno plemiona celtyckie i plemiona Norse, a celtyckie święto Yul u Norse nosiło identyczną nazwę - Jul.
ŚWIĘTO JUL ( 20 - 31 GRUDNIA)
najważniejsze ze świąt w norskim kalendarzu, święto kiedy kończyły się zimowe ciemności, a następnego dnia dzien miał być dłuższy - dlatego też Jul to święto nadziei - święto końca i początku wszystkiego. Ze świętem Jul wiąże się nierozerwalnie legenda o świetlistym bogu Baldurze, zabitym przez swego niewidomego brata Hodura, który w okresie tegoż właśnie święta miał się odrodzić. W nocy 20 grudnia bóg Frey na swym magicznym niedźwiedziu przemierzał ziemię przynosząc ludziom miłość i światło, a jednooki Odyn gnał po nieboskłonie na swym ośmionogim wierzchowcu - Sleipnirze, dla którego dzieciaki zostawiały siano i cukier w pobliżu palenisk, a on w zamian za to rewanżował się im prezentami.
THURSEBLOT - NOC STYCZNIOWEJ PEŁNI
chętnie obchodzone przez ludy Norse święto poświęcone wikińskiemu bogowi Thorowi (bogowi burzy i gromów, najsilniejszemu z asgardzkich wojowników) - zwane Dniem Thora. Thor był zawziętym wrogiem gigantów skalnych i lodowych - dzięki swojemu magicznemu młotowi Mjollnirowi przepędzał lodowych gigantów tak, aby mogła nadejśc długo oczekiwana cieplejsza pora (wiosna).
DISTING ( 2 LUTEGO)
święto przedwiośnia oraz dostatku i dobrobytu. W tym dniu przygotowywano się do uprawy roli w nadziei na dobre plony, liczono bydło będące u ludów Norse symbolem zamożności. W wierzeniach wikińskich cielaki urodzone w święto Disting miały zwiastować właścicielowi wielkie bogactwo.
VALISBLOT (14 LUTEGO)
Dzień Valego - święto celebrowane ku czci najmłodszego syna Odyna, mściciela swojego brata promiennego Baldura. Jak widać zarówno data jak i podobieństwo imion sprawiają, iż kojarzony jest on z Walentym a święto z walentynkami. W tym dniu również obchodzone były urodziny Sinfjotliego syna Sigmunda, bohatera wielu wikińskich sag.
OSTARA (20 - 21 MARCA)
święto Bogini Odrodzenia Wiosennego - Ostary, święto płodności, urodzaju odnowy i radości. W tym dniu obchodzono początek wikińskiego lata, mimo tego, iż zima ciągle jeszcze panowała na mroźnej północy. Symbolem nowego życia były jajka, które pomalowane kolorowym barwnikiem w tych dniach ofiarowano sobie z życzeniami pomyślności. Zwierzętem patronującym świętu Ostary był królik - jako zwierzę o dużej przysłowiowej wręcz płodności.
WALPURGIS (22 KWIETNIA - 1 MAJA)
święto celebrowane aby upamiętnić dziewięć nocy jakie spędził Odyn na Drzewie Świata - Yggdrassilu. Według legendy zobaczył on runy na Drzewie Świata i by móc im bliżej się przyjrzeć przykuł się do Yggdrassila własnymi mieczami. Dziewiątej nocy posiadł wiedzę runiczną i rytualnie umarł. Noc ta przypadała 30 kwietnia. W chwili śmierci Odyna gasły wszystkie światła i wszystkie dziewięc norskich królestw (światów) pogrążało się w ciemnościach. O północy rozpoczynała się feria ognowiych barw - ropalano ogniska i znowu światło przejmowało rządy nad ziemią. Noc Walpurgi jest magiczna, to czas kiedy umarli wracją na ziemię, czas kiedy odbywają się sabaty czarownic. Święto Walpurgi połączone zostało w późniejszym okresie kiedy ludy Norse zaczęły stosować cztery pory roku ze świętem Thrimilci - pierwszym dniem lata.
EINHERJAR (30 MAJA)
święto to obchodzone było na cześć wojowników, którzy polegli w chwale na polu bitwy i przebywali w jednym z pałaców Odyna w Asgardzie - w Valhalli. Wojownicy po śmierci prowadzeni byli tam przez Valkirie. W Valhalli oczekują oni na Ragnarok - dzień ostatniej bitwy, by u boku Odyna stanąć przeciw siłom zła. Celebrowano w tym dniu odwagę, heroizm i męstwo - które u ludów Norse wyznaczały prawidłową drogę każdego wojownika.
SIGURDSBLOT (9 CZERWCA)
dzień poświęcony wielkiemu bohaterowi - Sigurdowi, pogromcy smoka Fafnira.
MIDSUMMER ( 20 - 21 CZERWCA)
okres nocy świętojańskiej - w tych dniach obchodzone było letnie przesilenie, czas kiedy noc była najkrótsza a dzień najdłuższy. Święto upamietniało smierć Baldura, który odradzał się dopiero w okresie Jul. W święto midsummer najczęściej podejmowane były wyprawy handlowe i najazdy - było więc ono również celebracją aktywnego działania.
LITHASBLOT (31 LIPCA - 1 SIERPNIA)
święto plonów ku czci bogini Jord - bogini ziemi, podczas którego dziękowano jej za dobry urodzaj, za hojność. W tym dniu dzielono się z potrzebującymi swoimi zbiorami.
MABON (22 - 23 WRZEŚNIA)
dożynki, święto kończące żniwa. W tym czasie rozpoczynał się okres produkcji słynnego wikińskiego miodu pitnego.
WINTERNIGHTS (29 PAŹDZIERNIKA - 2 LISTOPADA)
Święto Zimowych Nocy - w tradycji ludów Norse rozpoczęcie sezonu zimowego. Poświęcone również zmarłym, których w tych dniach szczegónie mocno wspominano. Święto wróżb i odczytywania przyszłości, pełne magii i mistycyzmu. Według wikińskich wierzeń ktoś kto spędził noc 31.10/ 1.11 na grobie zmarłego mógł wzmocnić swą magiczną moc lub poetycki talent.
Opracowała: Kinga W. na podstawie:
- Adrian Devine "Magia Celtów i Wikingów"- żeby nie była, że kradne prawa autorskie
Autor